De lotgevallen van Tom Sawyer

湯姆.索亞歷險記

   HOOFDSTUK XVIII.

   第十八章

   Dit nu was Toms groot geheim:--het plan om met zijne mede-zeeroovers naar huis terug te keeren, op het oogenblik dat de lijkdienst over hen zou gehouden worden. Zij waren Zaterdag, tegen schemerdonker, op een blok hout de rivier afgezakt en vijf of zes mijlen beneden het stadje aan land gegaan. Zij hadden in een bosch, in de nabijheid van St. Petersburg, geslapen en waren bij het aanbreken van den dag door allerlei straatjes en steegjes gekropen, totdat zij de kerk bereikt hadden, waar zij te midden van een chaos van vermolmde banken nog een uiltje hadden geknapt.

   這就是湯姆最大的秘密計劃——和他的海盜幫兄弟們一同回家,出席自己的葬禮。星期六黃昏的時候,他們坐在一塊大木頭上,順流而漂,漂到密蘇里河的另一邊,在離小鎮下游五六英里的地方上了岸。他們在鎮外的樹林子裡睡了一覺,醒來時,天已快亮。然後他們悄悄地穿過僻靜的衚衕和小巷,溜進教堂的長廊。那兒堆滿了亂七八糟的破凳子。他們又接着睡,一覺睡到了大天亮。

   Den volgenden morgen na het ontbijt waren tante Polly en Marie buitengewoon hartelijk jegens Tom en voorkwamen zijne wenschen. Het gesprek was bijzonder levendig en tante Polly zeide:

   星期一早晨吃早飯的時候,波莉姨媽和瑪麗對湯姆非常親近。他要什麼都滿足他,大家的話也比平常多得多。談話中,波莉姨媽說:

   "Ik zal niet ontkennen, Tom, dat ik het nogal grappig van je vond, om de gansche stad eene week lang te laten treuren, terwijl jelui pleizier maakten; maar ik kan mij niet begrijpen, hoe je zoo ongevoelig kondt zijn, om mij zoo lang in de benauwdheid te laten. Als je op een blok hout de rivier kondt oversteken voor je lijkdienst, had je ook wel eens kunnen komen overvaren om mij te verstaan te geven, dat je niet dood, doch alleen weggeloopen waart."

   “喂,湯姆,要我說你這個玩笑開得很好,你們幾個為了開開心卻讓我們大家受了几乎一個星期的罪。你不該那麼狠心,讓我也跟着吃苦頭。你既然能夠坐在大木頭上來參加自己的葬禮,那你為什麼就不能給我點暗示,說明你是出走而不是死了呢?”

   "Ja, waarom heb je dat niet gedaan?" zeide Marie. "Ik geloof zeker, dat, als je er aan gedacht hadt, je wel even hier zoudt gekomen zijn."

   “是呀,湯姆,姨媽說得對,”瑪麗接上說,“我想你要是想到這一點,你一定會那樣做的。”

   "Zou je, Tom?" vroeg tante Polly, terwijl zij peinzend haar gelaat tot hem ophief. "Zeg, zou je het gedaan hebben, als je er aan gedacht hadt?"

   “你會不會,湯姆?”波莉姨媽問,臉上一副渴望的神情。

   "Ik... wel, ik weet het niet. Het zou alles bedorven hebben."

   “你說呀,要是你想到了,你會不會那樣做呢?”

   "Tom, ik dacht dat je ten minste zooveel van mij hieldt, om dat voor mij over te hebben," zeide tante Polly, op een toon zoo vol weemoed, dat het gemoed van den knaap volschoot. "Het zou mij een troost geweest zijn te weten, dat je er aan gedacht had, zelfs zonder het te hebben gedaan."

   “我——呃,我說不准,要是那樣的話,會壞事的。”“湯姆,我原來以為你很把我放在心上。”波莉姨媽說,她那悲傷的語調使湯姆深感不安。“你以前要是還想到這一點,就算沒辦到,那也是很不錯的了。”

   "Nu, lieve tante, maak er u niet naar over," vleide Marie; "'t is niets dan onnadenkendheid van Tom. Hij is altijd zoo--zoo onbezonnen."

   “哦,姨媽,別這麼想,那沒什麼關係,”瑪麗向着湯姆對姨媽說,“湯姆就是這樣子,毛手毛腳的,做事總是匆匆忙忙,從不考慮什麼後果。”

   "'t Spijt mij vreeselijk! Sid zou er aan gedacht hebben; hij zou bij mij gekomen zijn. O Tom, eens zal het je berouwen, als het te laat is, en dan zul je zeggen: 'Was ik maar wat meer bezorgd voor haar geweest!'"

   “那就更不應該。要是換了希德,那就不一樣了,他會來告訴我的。湯姆,有朝一日當你回想往事的時候,你會後悔的:後悔當初不該這樣不把我放在心上。這事對你是無所謂。”

   "Och tante," zeide Tom, "u weet toch wel, dat ik veel van u houd."

   “噢,姨媽,你曉得我真地愛你的。”湯姆說。

   "Ik zou het beter weten, indien je er een weinigje meer naar handeldet."

   “你要是不光這麼說,而且還能做到,我就會更相信你了。”

   "Ik wou nu wel, dat ik het maar gedaan had," zeide Tom, op berouwvollen toon; "maar ik heb toch van u gedroomd; dat is al wat."

   “現在我希望當時真地那麼想過,”湯姆後悔地說,“不過我在夢裡夢見過你呀,這不也夠可以的嗎,對不對?”

   "Dat zegt nog niet veel; een kat doet hetzelfde: maar 't is toch beter dan niets. Wat heb je gedroomd?"

   “這算什麼——連貓也會夢見我的——不過話說回來了,這總比沒夢見過我的好。你夢見我什麼了?”

   "Wel, Woensdagnacht droomde ik, dat u bij het bed zat en Sid op de houtkist en Marie naast hem."

   “噢,是這樣的,星期三夜裡,我夢見你坐在那個床邊,希德靠木箱坐著,瑪麗離他不遠。”

   "Nu, dat doen we immers altijd. Het verheugt me, dat je ons de moeite waard geacht heb, dat van ons te droomen."

   “沒錯,我們當時是那樣坐的。我們常是這樣坐法。我很高興你在夢裡也為我們這麼操心。”

   "En ik droomde, dat de moeder van Joe Harper hier was."

   “我還夢見喬·哈帕的媽媽也在這裡。”

   "Wel, zij was hier! Heb je nog meer gedroomd?"

   “噯呀,她是來過!還有呢?”

   "O, nog zooveel! Doch het staat mij niet duidelijk meer voor."

   “噢,多着呢,不過現在記不大清楚了。”

   "Tracht het je te binnen te brengen.--Gaat het?"

   “那麼,儘量回想一下行不行?”

   "Er ligt mij iets van bij, dat het heel hard woei."

   “我記得好像風——風吹滅了——吹滅了——”

   "Bezin je nog eens! De wind woei hard en..."

   “好好想一想,湯姆!風的確吹滅了什麼東西,說呀!”

   Tom hield een minuut lang peinzend zijne hand voor zijn voorhoofd en zeide toen:

   湯姆把手指放在腦門上,一副很着急的樣子。他想了一會說:

   "Ik ben er! Ik ben er! De wind blies de kaars uit!"

   “我想起來了!風吹滅了蠟燭!”

   "God zij ons genadig! Ga voort, ga voort!"

   “我的天哪!太對了!接著說,湯姆——再接著說!”

   "En het was mij, als zeidet gij: 'Wel, ik geloof, dat de deur...'"

   “我記得好像你說了,嗐,我想那門……”

   "Ga voort, Tom!"

   “往下說,湯姆!”

   "Laat mij een oogenblikje, een klein oogenblikje bedenken. O ja,--u zei, dat u dacht dat de deur open was."

   “讓我稍微回想一下——彆著急。哦,對了,你說你想門是開着的。”

   "Zoo waar als ik leef, dat heb ik gezegd! Heb ik niet, Marie? Ga verder!"

   “我當時就像現在這樣坐在這兒,我確實說過!對吧,瑪麗!湯姆往下說!”

   "En toen--en toen--ik ben er niet zeker van, maar toen meende ik, dat u Sid de deur liet..."

   “後來……後來……後來發生的事,我有點吃不準。不過我彷彿記得你讓希德去……去……。”

   "Nu! Wat liet ik Sid, Tom? Wat liet ik Sid doen?"

   “去哪兒?說呀?湯姆,我讓他去幹什麼?他去幹什麼?”

   "U liet hem--u--O--u liet hem de deur dichtdoen!"

   “你讓他……你……哦,你讓他去關上門。”

   "Hemelsche goedheid! Zoo iets heb ik nog nooit gehoord! Zeg mij niet meer, dat droomen bedrog is. Sientje Harper zal dit weten, eer ik een uur ouder ben. Het zal mij eens benieuwen of zij mij nu nog zal bespotten over mijne lichtgeloovigheid!"

   “啊,我的天哪!我活了大半輩子都沒聽說有這樣的怪事!現在我明白了夢不全是假的。我這就去跟賽倫尼·哈帕(喬的母親)講,讓她來解釋解釋這個。她一貫不相信迷信,這回看她還有什麼說的。再接着往下說,湯姆!”

   "O, tante, het wordt mij zoo klaar als het licht! Toen zei u, dat ik niet slecht was, alleen maar een beetje lichtzinnig en ondeugend."

   “哦,現在全想起來了。後來,你說我不壞,不過是淘氣罷了。有點浮躁,冒冒失失的。你還說我是個毛頭孩子(我想你是這麼說的),沒一點壞心眼兒。”

   "Zoo was het. Hemelsche genade!--Ga verder, Tom."

   “一字不差!哦,天哪!接着講,湯姆!”

   "En toen begon u te schreien."

   “接着你就哭了。”

   "Dat deed ik, dat deed ik! En voorwaar niet voor de eerste maal.--en toen?"

   “我是哭了。我哭了,那已經是常事了。那後來呢?”

   "Toen begon juffrouw Harper te schreien en zeide, dat het precies hetzelfde met haar Joe was en dat ze wilde dat zij hem geen zweepslagen gegeven had omdat hij room had gesnoept, dien zij zelve uit het raam had gegooid."

   “後來哈帕夫人也哭了起來。她說喬也是和我一樣的孩子,她後悔不該為乳酪的事,用鞭子抽打他。其實是她自己把乳酪倒掉了——”

   "Tom! De Geest was op u,--gij waart aan het profeteeren, dat waart ge! God in den hemel!--Ga voort, Tom!"

   “湯姆,你真神了!你的夢就是預言!”

   "Toen zei Sid... Hij zei..."

   “後來希德他說——他說……”

   "Ik, geloof niet, dat ik iets gezegd heb," sprak Sid.

   “我記得我當時好像沒說什麼。”希德說。

   "Jawel Sid," zeide Marie.

   “不,希德,你說了。”瑪麗說。

   "Houdt jelui je mond en laat Tom voortgaan. Wat zeide hij, Tom?"

   “你倆住嘴,讓湯姆往下說!他說什麼了,湯姆?”

   "Hij zei--geloof ik--dat hij hoopte, dat ik het goed zou hebben in de plaats waar ik was heengegaan, maar indien ik beter had opgepast...."

   “他說——我覺得他是這樣說的:他希望我在另一個世界裡,過得更舒服些,不過要是我從前某些方面表現得更好些……”

   "Hoor jelui dat? Het ware zijne eigen woorden."

   “瞧,你們聽見了吧!當時他正是這麼說的!”

   "En u sloot hem den mond."

   “還有,你讓他閉嘴。”

   "Waarempel, dat heb ik gedaan. Er moet een engel op dat eiland geweest zijn."

   “我的確這樣講了!這事一定有個高手在幫你的忙。一定有個高手在暗地裡幫你的忙!”

   "En juffrouw Harper vertelde, dat Joe haar met een voetzoeker verschrikt gemaakt had, en u, dat ik de kat met den drank geplaagd had."

   “哈帕夫人還把喬放爆竹嚇着她的事講了一遍,你就講了彼得和止痛藥……”

   "Zoo waar als ik leef!"

   “真是千真萬確!”

   "En toen werd er gepraat over het opvisschen van onze lijken en over den lijkdienst, en bij het heengaan hebt u juffrouw Harper gezoend en toen zijt gij beiden in tranen uitgebarsten."

   “後來你們還談論了很多事情,講了到河裡打撈我們,講了星期日舉行喪禮,後來你和哈帕夫人抱在一起哭了一場,最後她離開走了。”

   "Het gebeurde precies zoo! Precies zoo, zoo waar als ik hier in de kamer zit. Je kondt het niet beter verteld hebben, al had je er bij gezeten.--En wat toen? Ga voort, Tom."

   “事情經過確實如此!確實如此,就像我現在坐在這裡一樣,一點也不差。湯姆,即使親眼見過的人,說的也不過如此了!那麼後來呢?繼續說,湯姆!”

   "Toen droomde ik, dat gij voor mij badt,--en ik kon u zien en elk woord hooren dat gij spraakt. En gij gingt naar bed, en ik was zoo bedroefd, dat ik een stuk van den vijgeboom nam en daarop krabbelde: 'Wij zijn niet dood, wij zijn alleen maar weggegaan om zeeroovers te worden,' en dat bij den kandelaar op de tafel legde. En toen nam ik den kandelaar van de tafel en hield dien boven uw gelaat, en gij zaagt er in uw slaap zoo vriendelijk uit,--en ik droomde, dat ik mij over u heenboog en u op de lippen kuste."

   “我記得後來你為我做了祈禱——我能看見,還能聽見你所說的每個字。你上床睡覺了,我感到非常難過,於是拿出一塊梧桐樹皮,在上面寫道:‘我們沒有死,只是去當海盜了。’還把它放在桌子上的蠟燭旁邊;後來你躺在那兒睡着了,看上去沒有什麼異樣。我走過去,彎下腰來,吻了你的嘴唇。”

   "Hebt ge dat gedaan, Tom? Nu vergeef ik u alles!" En zij greep den knaap en omhelsde hem met zulk eene verpletterende hartelijkheid, dat hij zich den misdadigsten schurk der aarde voelde.

   “是嗎,湯姆,是嗎!為了這一點,我會原諒你一切過錯的!”於是她一把摟住這個小傢伙,這一摟反而使他感到自己就像一個罪惡深重的小混蛋。

   "Het was zeer lief, ofschoon het slechts een droom was," zeide Sid hoorbaar in zichzelven.

   “雖然這只是一個——夢,倒也不錯。”希德自言自語,聲音小得剛好能聽見。

   "Houd je mond, Sid! Iemand doet in zijn droom juist wat hij wakende zou verrichten. Hier heb je een grooten appel, Tom, dien ik voor je bewaard heb, als je ooit terug gevonden werdt. En ga nu naar school. Ik ben den goeden God, ons aller Vader, dankbaar dat Hij mij u teruggegeven heeft. Hij is lankmoedig en vol goedertierenheid voor hen die in hem gelooven en Zijn woord houden, hoewel de Hemel weet dat ik die genade niet waardig ben. Doch indien slechts de waardigen zijne zegeningen genoten en zijne hand mochten vatten om hen te leiden over hobbelige paden, zouden er weinigen zijn, die hier vroolijk konden leven of in zijne rusten konden ingaan, als de nacht komt. Gaat nu heen, Sid, Marie en Tom:--gij hebt mij reeds lang genoeg in den weg geloopen."

   “閉上嘴,希德!一個人夢有所思,日有所為。湯姆,這是我特意為你留的大蘋果,打算要是能找到你,就給你吃——現在去上學吧。你終於回來了,我感謝仁慈的聖父。凡是相信他,聽他話的人,上帝一定會對他們大發慈悲。不過天知道我是不配的。不過要是只有配受他愛護的人才能得到他的保佑,由他幫助渡過災難,那就沒有幾個人能在臨死前,能從容微笑,或是到主那裡去安息了。走吧,希德、瑪麗,還有湯姆——快走吧——你們耽誤了我很長時間。”

   De kinderen gingen naar school en de oude juffrouw stapte de straat op, om een bezoek bij juffrouw Harper te brengen, ten einde haar ongeloof door Toms wondervollen droom den doodsteek te geven. Sid was slim genoeg on zich stil te houden, zoolang hij in de kamer was. Toen hij de deur achter zich had dichtgeslagen, riep hij uit: "Een mooie grap--zoo'n lange droom, zonder een enkele vergissing!"

   孩子們動身上學去了,老太太就去我哈帕太太,想以湯姆那個活生生的夢來說服哈帕太太,夢有時也能成真。希德離開家的時候,對湯姆所講的心中已有了數。不過,他並沒有說出來,那就是:“這不可信——那麼長的一個夢,居然沒有一點差錯!”

   Wat een held was Tom nu geworden! Hij sprong en huppelde niet meer langs den weg, maar bewoog zich voort met de waardige voornaamheid, welke aan den zeeroover past, die voelt dat hij een man van beteekenis is in het oog van 't publiek. En dat was hij inderdaad. Hij hield zich, als zag hij de blikken, als hoorde hij de opmerkingen niet, waarvan hij het voorwerp was, doch zij waren spijs en drank voor zijne ziel. Jongere knapen liepen achter hem aan en verhoovaardigden zich op de eer van met hem gezien en door hem geduld te worden, en behandelden hem alsof hij de Tamboer Majoor was van een optocht, of de olifant onder wiens leiding eene menagerie de stad binnentrekt. De jongens van zijne jaren deden, alsof zij er niets van wisten dat hij weg geweest was, maar vergingen niettemin van afgunst. Zij zouden er wat voor gegeven hebben om zijne bruine, door de zon verbrande huid en zijne vermaardheid te bezitten, en Tom zou daarvan voor geen wereldsch geld afstand hebben gedaan.

   瞧,湯姆現在可神氣了,他成了英雄。他一改往日的蹦蹦跳跳,走路時,腰板挺直,儼然一副受人注目的海盜相。是的,他從人群中走過時,既不看他們一眼,也不理睬他們說什麼,把他們全不當一回事,小傢伙們成群結隊跟在他身後,並以此為榮。湯姆也不介意,彷彿自己成了遊行隊伍中的鼓手或是進城表演的馬戲團中的领頭那樣受人注目。與他同齡的夥伴們表面上裝着根本不知道他曾走失過那回事,但心裡卻忌妒得要命。他們要是也能像這個鬼東西那樣,皮膚被曬得黝黑,又如此受人仰目,那死也眠目,但就是拿馬戲團來換,湯姆一樣也不願讓給他們。

   Op school werd aan Tom en Joe zoo het hof gemaakt en werden ze zoozeer bewonderd, dat de beide helden weldra onuitstaanbaar pedant werden. Zij begonnen hunne avonturen aan gretig luisterende toehoorders te vertellen, doch brachten het nooit verder, dan het begin; want eene verbeelding als de hunne, steeds klaar om nieuwe stof aan te brengen, zou moeielijk tot een eind hebben kunnen komen. En toen zij ten slotte hunne pijpen voor den dag haalden en kalm de rookwolken in het rond bliezen, hadden zij het toppunt van roem bereikt.

   在學校裡從孩子們羡慕的眼神裡可以看出湯姆和喬簡直被人給捧上了天。不久,這兩位“英雄”就開始翹尾巴,別人只好強忍着。於是他倆就向那些如饑似渴的“聽眾”講起了他們冒險的經歷。可剛一開頭,他們就不往下講,因為他們富於想象力,不時添油加醋,你想故事能有結束的時候嗎?到後來,他們拿出煙斗,不急不忙地抽着煙,四處踱着步。這時,他們的神氣勁達得了登峰造極的地步。

   Tom was tot het besluit gekomen, dat hij thans wel van Becky Thatcher kon afzien. Zijne glorie was hem genoeg en voor deze alleen zou hij voortaan leven. Nu hij zulk een voornaam persoon geworden was, kon het wel eens zijn, dat zij lust kreeg bij te draaien. Welnu, als zij dat deed, zou zij ervaren, dat hij even onverschillig kon zijn als sommige andere lieden. Daar kwam zij juist toevallig aan. Tom deed alsof hij haar niet zag en voegde zich bij een ander troepje jongens en meisjes, met wie hij dadelijk een druk gesprek aanknoopte. Spoedig ontwaarde hij, dat Becky met gloeiende wangen en schitterende oogen, vroolijk nu achter dan vooruit huppelde, schijnbaar met hart en ziel krijgertje speelde en het uitgilde van 't lachen, wanneer zij een van haar kameraadjes gevangen had. Maar het ontging hem niet, dat zij hare vangsten altijd in zijne buurt deed en dan tersluiks naar hem keek. Dit streelde zijne booze ijdelheid ongemeen en deed hem, in plaats van hem voor haar te winnen, nog meer op zijne hoede zijn, om door taal noch teeken te verraden, dat hij haar toeleg bemerkte. Weldra gaf zij vruchteloos de moeite op en ging onder het slaken van zware zuchten besluiteloos op en neer wandelen, terwijl zij nu en dan heimelijk veelbeteekenende blikken op Tom wierp. Het viel haar op, dat Tom drukker met Amy Lawrence praatte dan met iemand anders. Dit gezicht verbitterde haar zoozeer, dat zij het besluit nam naar huis te gaan. Doch hare verraderlijke voetjes droegen haar tegen wil en dank naar de plaats, waar Tom en Amy stonden. Met geveinsde opgewektheid zeide zij dicht bij Toms oor tot een meisje:

   湯姆橫下一條心,沒有貝基·撒切爾他也行。只要有榮耀就有一切,他願為榮耀而活着。既然現在他出了名,或許她會要求重新和好。不過,那是她的事,她會發現他現在根本不在乎了。不久,她來了。湯姆裝着沒看見她,跑到另一群男女孩子們中間說起話來。他很快發現她臉通紅,來回走個不停,四處張望,好像是在追逐同學們,追上一個就笑着大叫一聲,樂樂呵呵的。可是他還注意到她總在他的附近抓人,每抓到一個,都好像有意向他這邊瞟上一眼。湯姆那不可告人的虛榮心全得到了滿足,這下他更覺得自己是個人物了,因此對她越是不動聲色,視而不見。她不再嘻戲了,只是猶猶豫豫地走來走去。她嘆了一口氣,悶悶不樂地看著湯姆,見他只和艾美·勞倫斯一人講話,不理睬別的人。她立即感到極度悲傷,變得煩躁不安。她想走開,可兩腳不聽使喚,身不由己地來到了同學們一邊。她裝着滿不在乎的樣子對離湯姆十分近的那個女孩說:

   "Wel, Marie Austin, ondeugende meid, waarom ben je niet op de zondagsschool geweest?"

   “喲,是瑪麗·奧斯汀呀!你這個壞傢伙,幹嗎沒去主日學校?”

   "Ik ben er geweest. Heb je me niet gezien?"

   “我去了——你沒見我去嗎?”

   "Neen. Waart ge er? Waar heb je gezeten?"

   “不錯,沒看見。你去了?那你坐在什麼地方?”

   "In de klasse van juffrouw Peters, waar ik altijd zit. Ik heb jou wel gezien."

   “我一慣在彼得小姐那一班。不過,我當時倒看見你在那兒。”

   "Zoo! Hoe mal, dat ik jou niet zag! Ik had je van de pic-nic willen vertellen, die gegeven wordt."

   “是嗎?真有趣,我居然沒看見你。我原想告訴你野餐的事情。”

   "O, dat is heerlijk! En wie geeft die?"

   “啊,太捧了。誰來操辦呢?”

   "Mijn ma!"

   “我媽打算讓我來。”

   "O, heertje, ik hoop dat zij mij ook vragen zal."

   “噢,好極了,我希望她會讓我參加。”

   "Natuurlijk; het is mijn partij. Zij vraagt iedereen, die ik hebben wil."

   “嗯,她會的。野餐是為我舉辦的。我愛叫誰,她都願意。我愛叫你來,她當然願意嘍。”

   "Verrukkelijk!--wanneer zal het gebeuren?"

   “棒極了。什麼時候辦呀?”

   "Al spoedig. In de vacantie, denk ik."

   “要不了多久,也許放假就辦。”

   "Voortreffelijk!--Je vraagt zeker al de jongens en meisjes?"

   “好,這太有意思了!你打算請所有的男女同學嗎?”

   "Ja, al mijne kennissen, dat is te zeggen, al de jongens en meisjes, die lief tegen mij zijn," en meteen werd er tersluiks naar Tom gekeken. Doch deze had het juist ontzettend druk met Amy Lawrence over het vreeselijke onweer op het eiland en over den bliksem, die den grooten vijgeboom aan spaanders sloeg, terwijl hij, Tom, op geen tien pas afstands stond.

   “對,凡是我的朋友,我都請。還有想和我交朋友的人,我也請。”說完,她偷偷瞥了一眼湯姆,可是他正跟艾美·勞倫斯講島上那場可怕的暴風雨的故事:當時一道閃電劃破長空,把那棵大梧桐樹“劈成碎片”,而他自己站得離那棵大梧桐樹還“不到三英呎遠”。

   "En mag ik ook komen?"

   “喂,我能參加嗎?”格雷賽·米勒說。

   "Ja."

   “能。”

   "En ik?" zeide Sally Rogers.

   “還有我吶?”莎麗·羅傑問。

   "Ja."

   “你也能。”

   "En ik ook!" riep Suze Harper. "En Joe?"

   “我也能嗎?”蘇賽·哈帕問道,“喬呢?”

   "Ja."

   “都能去。”

   En zoo ging het met vroolijk handgeklap voort, totdat de geheele troep om eene uitnoodiging gebedeld had, behalve Tom en Amy. Deze twee keerden koeltjes de anderen den rug toe en wandelden pratende voort. Becky's lippen begonnen te beven en hare oogen schoten vol tranen, en ofschoon zij deze teekenen van smart onder een vroolijk gelaat en een eindeloos gekeuvel zocht te verbergen, was de pret van de pic-nic en eigenlijk van alles af. Zoodra zij zulks onopgemerkt doen kon, sloop zij heen en ging in een hoekje zitten, om, zooals haar geslacht dat noemt, eens flink "uit te huilen." Daar bleef zij, gebelgd over hare gekrenkte ijdelheid, zitten, totdat de schoolbel haar gelui deed hooren. Toen stond zij met wraak in het hart op, schudde met een vergramd gelaat haar gevlochten haarbos en mompelde, dat zij wel wist wat zij doen zou.

   就這樣,除湯姆和艾美以外,所有的孩子都高興地拍着手,要求貝基請他們參加野餐。湯姆冷冰冰地轉身帶著艾美走了,邊走邊和她談着。見到這情景,貝基氣得嘴唇發抖,淚往上湧。她強裝笑臉,不讓別人看出有什麼異樣來,繼續聊着。可是野餐的事現在失去了意義,一切都黯然失色。她馬上跑開,找了一個無人的地方,照她們的說法“痛哭了一場”。由於自尊心受到了傷害,她悶悶不樂地坐在那裡,一直坐到上課鈴響,這時,她站起身來,瞪大眼睛,一副復仇的樣子,把辮子往後一甩說:有他好看的。

   Bij het uitgaan der school zette Tom zijne hofmakerij aan Amy Lawrence met onuitsprekelijke zelfvoldoening voort. Hij bleef voortdurend in den omtrek, in de hoop van Becky te vinden en haar door zijn wreed spel te kwellen. Eindelijk ontdekte hij haar--en de hooge temperatuur zijner gemoedsstemming daalde op eens tot het vriespunt. Zij zat welbehaaglijk op een bankje achter de school, in een boek prentjes te kijken met Alfred Temple, en zij waren zoo in hunne beschouwing verdiept en hielden hunne hoofden zoo dicht bij elkaar, dat er buiten hen en het prentenboek niets in de wereld scheen te bestaan. Een vuur van jaloezie gloeide Tom door de aderen. Hij verwenschte zichzelven, omdat hij de kans tot eene verzoening met Becky zoo jammerlijk had verspeeld. Hij noemde zich een dwaas en de Hemel weet wat niet al meer, en het huilen stond hem nader dan het lachen. De naast hem loopende Amy keuvelde lustig voort en juichte in haar hart,--doch Toms tong scheen hem aan het verhemelte te kleven. Hij hoorde niet wat Amy zeide, en wanneer zij stilhield om op een antwoord te wachten, kwamen er onsamenhangende, verwarde klanken, die veeltijds op de vraag niet sloegen. Niettemin bleef hij achter het schoolgebouw op-en nederloopen, om zich de oogballen met het hatelijk schouwspel te pijnigen. Hij kon niet anders, en de gedachte dat Becky Thatcher niet eens scheen te vermoeden dat hij in het land der levenden was, maakte hem bijna krankzinnig. Toch zag zij het maar al te goed en wist zij dat zij veld won ook, en was blijde dat hij nu ondervond, wat zij had uitgestaan.

   課間休息的時候,湯姆繼續和艾美逗樂,一副得意洋洋、心滿意足的樣子。他走來竄去想讓貝基看見,以此來激怒她,傷她的心。最後,他終於在教室後面找到她。可他卻像泄了氣的皮球似的,情緒一落千丈。原來,貝基正舒舒服服地坐在一條小板凳上和阿爾費雷德·鄧波兒一起在看畫書。他們看得聚精會神,頭也湊得很近,彷彿世上只有他倆存在。嫉妒的火焰在湯姆身上燃燒起來。他開始憎恨自己,罵自己是個傻瓜,白白放棄了貝基給他言歸於好的機會。凡是能罵自己的話,他都派上了用場。他又急又氣,直想放聲大哭一場。而艾美此時卻很開心,邊走邊快快活活地聊着。湯姆一句也聽不進去,只是默默無語地往前走。艾美有時停下來,等他答話,他很尷尬,答得總是前言不對後語,不管問他什麼,回答都是是的,是的。他忍不住一次又一次地走到教室後面,看見那可恨的一幕,氣得他眼球都要掉了出來。更讓他發瘋的是貝基·撒切爾根本就沒有把他放在眼裡,不知道世上還有他這個大活寶(他是這麼想的)。實際上貝基已發現他來了,她知道這次較量中自己贏了,見現在輪到湯姆受罪,她十分高興。

   Amys vroolijk gebabbel werd hem ondraaglijk. Tom begon verontschuldigingen te maken en zeide dat hij naar huis moest om te werken, daar het laat werd. Doch tevergeefs: het vogeltje kirde altijd maar voort: "Ik wou, dat ze naar de maan vloog! Zal ik dan nooit van haar afkomen?" Eindelijk zeide hij dat hij weg moest, en het meisje antwoordde argeloos, dat zij zorgen zou morgenochtend weder op haar post te zijn. En hij spoedde zich voort en haatte haar om die belofte.

   艾美興高采烈地嘰嘰喳喳說個不停,湯姆感到無法忍受。他暗示自己有事要辦,而且時間不等人,必須馬上就去做;可那個姑娘根本沒明白過來,還是照講不停。湯姆想:“哎,該死的,怎麼老是纏着我不放。”到後來他非走不可了,可她仍是糊里糊塗,還說什麼她會來“等他”。於是湯姆只得匆匆地悻悻離去。

   "Een andere jongen!" sprak Tom tot zich zelven en knarste met de tanden. "Zij mocht, wat mij betreft, elken jongen van de plaats genomen hebben, behalve dien vromen Piet, die zich zoo mooi kleedt en zoo voornaam is! Best, jongen! ik heb je een pak gegeven den eersten dag dat je hier kwaamt, en je zult er nog een hebben. Wacht je beurt maar af. Dan gaat het zoo!"

   湯姆咬牙切齒地想:“要是城裡別的孩子那也就算了,可偏碰上聖路易斯來的這個自以為聰明的花花公子。那又怎麼樣,你剛一踏上這塊土地,我不就揍了你一頓嗎?只要讓我逮住,你還得挨揍,那我可就……”

   En toen ging hij in zijne verbeelding aan het afkloppen van den jongen, maakte de bewegingen van "iemand een pak geven"--en sloeg, schopte in de lucht, onder het uitroepen van: "Ziezoo, dat 's voor jou goed? Heb je nou genoeg, zeg? Laat dit je een les zijn."

   於是他拳打腳踢,平空亂舞一通,彷彿正在打那個孩子,挖他的眼睛。“我揍你,我揍你,不叫求饒!我要讓你記住這個教訓。”這場想象的打鬥以對方失敗而告終,湯姆感到心滿意足。

   Toen snelde hij naar huis. Hij kon de gedachte aan Amys dankbaar geluk en aan dat andere tooneel niet meer verdragen. Becky intusschen zette hare plaatjesbeschouwing met Alfred voort; maar toen de minuten voortkropen en er geen Tom kwam, verloor haar zegepraal iets van haar luister en verdween hare belangstelling. Zij werd rusteloos en afgetrokken en eindelijk neerslachtig. Een paar malen spitste zij de ooren bij het geluid van een voetstap, maar de hoop, waarmede zij zich streelde, bleek ijdel te zijn. Er kwam geen Tom. Eindelijk voelde zij zich zoo ellendig, dat zij goud zou gegeven hebben, indien zij het niet zoover had laten komen. Toen de arme Alfred, ziende dat zij--hoe het kwam wist hij niet--ophield hem haar aandacht te schenken, zijn ijver verdubbelde en gedurig uitriep: "O, hier is een mooi plaatje, kijk eens!" verloor zij alle geduld en zeide: "O, kwel mij niet langer! Het kan mij niet schelen," en in tranen uitbarstende, stond zij op en ging heen.

   中午時分,湯姆溜回家。有兩件事讓他很頭疼:一是艾美的歡樂,他受不了她的糾纏;二是教室後面的那一幕,嫉妒讓他再也不能經受別的打擊了。貝基繼續和阿爾費雷德看畫書,時間一分一秒地過去,她想看湯姆的笑話,可湯姆卻沒有來,她那得意的心裡不免蒙上一層陰影,於是她不再沾沾自喜了,繼之而來的是心情沉重。她不能集中思想,到後來又變得心情憂鬱。可是希望總是落空,湯姆並沒有來。最後她傷心極了,後悔自己把事情做過了頭。那個可憐的阿爾弗雷德見她心不在焉就不停地大聲說道:“喂,你看這一張真有趣!” 這回,她終於耐不住性子了,說: “哼,別煩我了!我不喜歡這些東西!”說完,她突然大哭起來,站起身扭頭就走。

   Alfred liep haar achterna en trachtte haar te troosten, doch zij zeide:

   阿爾弗雷德跟在她身邊想安慰她,可是她卻說:

   "Ga weg en laat mij met rust. Ik heb een hekel aan je!"

   “滾開,別管我!我討厭你!”

   De arme jongen zag haar verbijsterd aan en kon maar niet begrijpen, wat hij toch misdaan had.--Zij had hem zoo even nog gezegd, dat zij den geheelen middag prenten wilde kijken, en nu liep zij schreiend van hem weg. Ontstemd zette hij zich in de leege school neder. Hij was boos en gekrenkt en vond spoedig den sleutel tot de waarheid;--het meisje had hem eenvoudig tot speelbal gemaakt, om haar woede tegen Tom Sawyer te koelen. Deze gedachte verminderde zijn haat tegen Tom niet en hij zon op een middel, om hem een poets te spelen, zonder er zelf in te loopen. Daar viel zijn oog op Toms leesboek. Dat was een schoone gelegenheid. Hij sloeg de les op, welke dien middag gelezen moest worden en bekladde die flink met inkt.

   於是這孩子便止住了腳步,納悶自己是不是做錯了什麼——因為事先說好了整個中午休息時,她都要和他一塊兒看畫書的——可是現在她卻哭着走了。他苦思冥想來到了空蕩蕩的教室,感到受了羞辱,非常惱火。很快,他琢磨出了事情的緣由;原來他成了這個女孩子對湯姆·索亞發泄私憤的工具。想到這一點,他越發痛恨湯姆。他希望能找個辦法既能讓這傢伙吃苦頭又不連累自己。這時,湯姆的拼音課本躍入他的眼帘。報復的機會來了,他樂滋滋地把書翻到當天下午要學的那一課,然後把墨水潑在了上面。

   Becky, die op dat oogenblik toevallig naar binnen keek, zag de daad en verwijderde zich zonder iets van hare ontdekking te laten merken. Zij ging huiswaarts in de hoop Tom tegen te komen om hem alles te vertellen. Tom zou er haar erkentelijk voor zijn en hun verschil zou worden bijgelegd. Maar eer zij halverwegen was, kwam zij van haar plan terug. De gedachte aan Toms behandeling bij gelegenheid van de te berde gebrachte pic-nic kwam haar weder voor den geest en vernieuwde haar spijt. Zij besloot aan te zien, dat hij, ter zake van de vlekken in zijn boek, slaag kreeg en nam zich voor hem nog op den koop toe voor eeuwig te haten.

   阿爾弗雷德的這一舉動被站在他身後窗戶外面的貝基發現了,她馬上不露聲色地走開。她打算回家把這事告訴湯姆,他一定會感激她,然後盡釋前嫌,重歸於好。可到了半道上,她又改變了主意。一想起湯姆在她說野餐時的那副神氣樣,她心裡陣陣灼熱,感到無地自容。她下定決心,一來讓湯姆因此受鞭笞;二來永遠恨他。