« Dis donc, Tom, fit Huck. La fenêtre n’est pas bien haute. Si on trouve une corde, on file. Tu es d’accord ?
Zoodra de weduwe weg was, zeide Huck: "Tom, wij kunnen, als wij een touw hebben, ons naar beneden laten zakken. Het raam is niet hoog boven den grond."
– Chut ! Pourquoi veux-tu te sauver ?
"Waarom zouden wij dat doen?"
– Moi, tu sais, je n’ai pas l’habitude du beau monde. Je ne veux pas descendre, il n’y a rien à faire.
"Och, ik ben aan zoo'n troep menschen niet gewoon. Ik kan het niet uitstaan. Ik ga niet naar binnen, Tom."
– Oh ! ne te frappe pas. Ce n’est rien du tout. Moi, je n’y pense même pas. Descends et je m’occuperai de toi. »
"Och, onzin! 't Is niets. Ik geef er niet om en ik zal wel voor je praten."
Sid apparut.
Daar kwam Sid binnen.
« Tom, dit-il. Tante t’a attendu tout l’après-midi. Mary a préparé tes habits du dimanche. Tout le monde était encore aux cent coups. Mais, ajouta-t-il, qu’est-ce que je vois là ? Ce sont bien des taches de suif et de glaise que vous avez sur vos vêtements tous les deux ?
"Tom," zeide hij, "tante heeft den geheelen middag op je zitten wachten. Marie had je zondagsche kleeren klaargelegd en iedereen heeft zich boos over je gemaakt. Zeg, is dat geen vet en klei dat er op je broek zit?"
– Mon cher, répondit Tom, tu es prié de te mêler de ce qui te regarde. En attendant, je voudrais bien savoir à quoi rime tout ce tralala.
"Nu, mijnheer Sidje, bemoei je met je eigen zaken. Waarvoor dient al dat lawaai daar binnen?"
– Tu sais bien que la veuve aime beaucoup recevoir. Cette fois-ci, elle donne une réception en l’honneur du Gallois et de ses fils. Mais je peux t’en dire davantage si tu y tiens.
"'t Is een van de partijen, die de weduwe zoo dikwijls geeft. Dezen keer is het voor den boschwachter en zijn zoons, omdat zij haar verleden week uit den nood gered hebben. En zeg,--ik zal je iets zeggen, als je het weten wilt."
– De quoi s’agit-il ?
"Wat dan?"
– Voilà. Le vieux Jones veut réserver une surprise aux invités de la veuve. Il a confié son secret à tante Polly, et moi j’ai tout entendu. Mais je crois la mèche un peu éventée à l’heure qu’il est et que pas mal de gens savent déjà à quoi s’en tenir, à commencer par la veuve Douglas elle-même. Elle fera celle qui ne sait rien, évidemment, mais le petit effet du père Jones sera raté. Tu sais que le vieux cherchait Huck partout parce que sans lui sa grande surprise aurait manqué de sel.
"Wel, de oude Jones zal van avond hier aan de menschen een geheim vertellen; maar ik heb alles afgeluisterd, toen hij het vandaag aan tante kwam zeggen, en ik geloof dat het nu geen geheim meer is. Iedereen weet het,--de weduwe ook, al doet ze net alsof zij het niet weet. Verbeeld je, Jones had beloofd dat Huck hier zou wezen; want hij kon het groote geheim niet aan den dag brengen zonder Huck, weet je?"
– Mais enfin, qu’est-ce que c’est, cette surprise ?
"Het geheim? Welk geheim, Sid?"
– Eh bien, le Gallois dira à tout le monde que c’est Huck qui a découvert la trace des bandits.
"Och, dat Huck de dieven bij de weduwe ontdekt heeft. Ik geloof dat Jones zich heel wat voorstelt van de verrassing, maar zij zal in 't water vallen."
Sid wreef zich tevreden in de handen.
– Et c’est toi qui as vendu la mèche ? demanda Tom, agacé par les ricanements de son frère.
"Sid, heb jij het verklapt?"
– Qu’est-ce que ça peut bien te faire ? Quelqu’un a parlé, ça doit te suffire.
"Dat doet er niet toe. Iemand heeft het gedaan, dat is genoeg."
– Sid, il n’y a qu’une personne assez méchante dans le pays pour faire un coup comme ça. C’est toi. À la place de Huck, tu te serais sauvé comme un lapin et tu n’aurais jamais donné l’alarme. Tu n’as que de mauvaises idées en tête et tu ne peux pas supporter de voir féliciter les autres pour leurs bonnes actions. Tiens… et pas de remerciements, comme dit la veuve, fit Tom en giflant son frère et en le reconduisant à la porte à coups de pied. Maintenant, va te plaindre à tante Polly si tu en as le toupet et, demain, tu auras de mes nouvelles. »
"Sid, er is maar één persoon in de geheele stad, gemeen genoeg om dat te doen, en dat ben jij. Als je in Hucks plaats geweest waart, zou je als een slang den heuvel afgekropen zijn en nooit iets van de dieven verteld hebben. Jij kunt niet anders dan gemeene dingen doen en jij kunt niet aanzien, dat er een ander geprezen wordt, omdat hij goed heeft gedaan. Daar, je behoeft er niet voor te bedanken, zooals de weduwe zegt." En Tom gaf Sid een klap om zijne ooren en schopte hem de deur uit, "Kom, ga het nu aan tantetje vertellen en morgen zul je er van lusten."
Quelques minutes plus tard, les invités de Mme Douglas s’asseyaient à la grande table, tandis qu’une douzaine d’enfants prenaient place à une autre plus petite, dressée dans la même pièce selon les coutumes du pays. En temps voulu, M. Jones se leva pour prononcer un petit discours dans lequel il remercia la veuve de l’honneur qu’elle lui faisait, ainsi qu’à ses fils, et déclara qu’il y avait une autre personne dont la modestie, etc.
Niet lang hierna zaten al de gasten der weduwe aan tafel en een dozijn kinderen werden, naar de gewoonte van dat land en dien tijd, aan kleine tafeltjes, in dezelfde kamer opeengehoopt. Op een gepast oogenblik hield de heer Jones een kleine toespraak, waarin hij de weduwe zijn dank betuigde voor de eer die zij hem en zijnen zonen bewees; maar er was, zeide hij een ander persoon wiens nederigheid, enz. enz.
Avec un talent dramatique qu’il était seul à posséder, le vieux Gallois révéla le rôle joué par Huck au cours de cette nuit fertile en incidents. Malheureusement, la surprise que causèrent ses paroles sonna faux et n’engendra ni les clameurs ni les effusions qui n’eussent pas manqué de les accompagner en des circonstances plus favorables. Néanmoins, la veuve manifesta un étonnement du meilleur aloi et abreuva Huck d’une telle quantité de compliments que le brave garçon en oublia presque la gêne que lui causaient ses vêtements neufs et le fait d’être la cible de tous les regards et de l’admiration générale.
Hij bracht het geheim van Hucks aandeel aan het vraagstuk op de treffendste wijze en met de schoonste dramatische wendingen, die hij in zijne macht had, voor den dag; doch de verrassing, die deze ontdekking veroorzaakte, was eenigszins gehuicheld, en het gejuich was niet zoo groot als het onder gelukkiger omstandigheden geweest zou zijn. Toch deed de weduwe haar best om een verrast gezicht te zetten en hoopte zulk een tal van complimenten en zooveel dankbaarheid op Hucks hoofd, dat de knaap den bijna ondraaglijken last zijner nieuwe kleeren haast vergat, door het onuitstaanbaar lijden van als een mikpunt voor ieders blikken en ieders loftuigingen gebruikt te worden.
Mme Douglas annonça qu’elle entendait désormais offrir un gîte au vagabond sous son propre toit et pourvoir à son éducation. Plus tard, quand elle aurait économisé un peu d’argent, elle lui achèterait un petit commerce. C’était le bon moment pour Tom. Il se leva.
De weduwe zeide, dat zij Huck een tehuis zou geven onder haar dak en voor zijne opvoeding zou zorgen; en dat, als zij geld te missen had, zij hem een eerlijk beroep zou doen leeren. Nu kwam de gelegenheid voor Tom en hij zeide:
« Huck n’a pas besoin de tout ça, dit-il. Huck est riche ! »
"Huck heeft het niet noodig. Huck is rijk!"
Le sens des convenances empêcha les invités de répondre à cette plaisanterie. Ils se continrent tant bien que mal et un silence gêné pesa un instant sur l’assistance. Tom se chargea de le rompre.
Kieschheid alleen deed den lach terughouden, dien deze grappige uitval onwillekeurig uitlokte. Men zweeg en er ontstond eene onaangename stilte, die door Tom verbroken werd.
« Huck a de l’argent, reprit-il. Vous ne me croyez peut-être pas, mais il en a des tas. Oh ! inutile de sourire. Attendez un peu, je vais vous en donner la preuve. »
"Huck heeft geld genoeg. Jelui moogt het gelooven of niet, maar hij heeft bergen geld! O, jelui behoeft niet te lachen; ik kan het jelui laten zien. Wacht maar een minuut." Dit zeggende liep hij de deur uit.
Tom sortit comme une flèche. Les gens se regardèrent et regardèrent Huck qui ne soufflait mot.
De gasten zagen elkander verbijsterd en nieuwsgierig aan en keken daarna naar Huck, die geen woord sprak.
« Sid, qu’est-ce qui arrive à ton frère ? demanda tante Polly. On peut s’attendre à tout avec ce garçon. Jamais je… »
"Sid, wat scheelt Tom?" zeide tante Polly. "Hij.... Wel, er is met dien jongen niets aan te vangen. Ik heb nooit.... "
Tom rentra à ce moment, courbé par le poids des deux sacs. Tante Polly n’acheva pas sa phrase. Tom répandit les pièces d’or sur la table et dit :
Tom kwam binnen, gebogen onder den last zijner zakken, en tante Polly eindigde haar volzin niet. Tom wierp de massa gele geldstukken op tafel en zeide:
« Hein ! qu’en pensez-vous ? Dire que vous ne vouliez pas me croire ! La moitié appartient à Huck. L’autre moitié à moi-même. »
"Daar--wat heb ik gezegd? Het geld is van ons beiden; Huck de helft en ik de helft."
Muets de stupeur, le souffle coupé, les spectateurs contemplèrent un instant ce monceau d’or. Puis chacun voulut avoir des explications. Tom ne se fit pas prier longtemps. Son récit fut si palpitant que personne ne l’interrompit. Lorsqu’il eut fini, M. Jones déclara :
Dit tooneel deed iedereen den adem inhouden. Allen keken; niemand sprak. Toen volgde er een eenstemmig geroep om eene verklaring van het geval. Tom zeide, dat hij die geven kon,--en dat deed hij. Het verhaal was lang, maar hoogst belangrijk, en de vergaderde menigte was sprakeloos van verbazing. Toen de knaap aan het einde was gekomen, zeide de boschwachter:
« Moi qui avais cru vous faire une petite surprise, je m’aperçois que ce n’était pas grand-chose à côté de celle-ci. »
"Ik dacht, dat ik voor deze gelegenheid den gasten eene kleine verrassing had bereid, maar zij is, hierbij vergeleken, niets waard. Deze doet de mijne, ik moet het eerlijk bekennen, geheel in het niet zinken."
On compta l’argent. Il y en avait pour un peu plus de douze mille dollars. C’était plus qu’aucun des assistants n’avait jamais vu dans sa vie, même si certains d’entre eux possédaient bien plus que cela en terres et en immeubles.
Het geld werd geteld. De som bedroeg over de twaalfduizend dollars. Het was meer dan een der aanwezigen ooit bijeen had gezien, ofschoon verscheidenen der hier vergaderde personen meer waard waren dan geheel de gevonden schat.