Aangetrokken door de schitterende uniform der "Matigheids-Cadetten" werd Tom lid der afdeeling van het nieuw opgerichte genootschap en beloofde hij zich gedurende zijn lidmaatschap te onthouden van rooken en vloeken. Bij deze gelegenheid ontdekte de knaap iets, waaraan hij vroeger nooit gedacht had, namelijk--dat de aflegging der belofte om iets niet te doen, het beste middel is om iets te leeren doen. Tom voelde zich door een nooit gekenden lust gekweld on te rooken en te vloeken: ja, de begeerte werd zoo sterk, dat alleen de hoop om zijn roode sjerp te vertoonen, hem er van terughield zijn lidmaatschap op te zeggen. Het was 4 Juli toen hij tot den bond toetrad, en hij was nog geen acht en veertig uren lid geweest of hij was gereed en gezind zich van zijne boeien te ontslaan. Doch juist dien dag vernam hij, dat de oude vrederechter ziek was en waarschijnlijk zou sterven. Zulk een voornaam ambtenaar zou zeker met groote plechtigheid begraven worden en dan had hij een kansje om in zijn uniform den stoet te volgen. Drie dagen lang was Tom diep begaan met des rechters toestand en vol verlangen naar tijding. Nu en dan klom zijn hoop zoodanig, dat hij het waagde zijn sjerp uit de kast te halen en zich voor den spiegel voor de groote gebeurtenis te oefenen. Doch de rechter bleef wanhopig lang tusschen dood en leven dobberen en werd ten slotte aan de betere hand en daarna voor hersteld verklaard. Tom was boos en zeide onverwijld zijn lidmaatschap op. Helaas! dienzelfden nacht stortte de rechter in en stierf.
汤姆被少年节制会的漂亮“绶带”吸引住了，就加入了该新组织。他保证入会期间，不抽烟，不嚼烟，不渎神。之后他有了个新发现——那就是，嘴上保证的越漂亮，而实际上干的正好相反。汤姆不久就发觉自己被一种强烈的欲望所折磨，即想抽烟，想破口大骂。这种欲望如此强烈，他真想从节制会退出来，念及自己能有机会佩戴红肩带好好露把脸，他才打消了退会的念头。七月四号快要到了（美国独立纪念日），但不久他就放弃了这个愿望——戴上”枷锁”还不到四十八个小时，他就放弃了这种愿望——又把希望寄托在治安法官弗雷塞老头身上。此人显然行将就木，既然他身居要职，死后一定会有一个盛大的丧礼。三天以来，汤姆深切关注着法官的病情，如饥似渴等着消息。有时，他的希望似乎触手可及——他甚至大胆地拿出他的绶带，对着镜子自我演示一番。但法官病情的进展不尽汤姆的人意。后来，他竟生机重现——接着便慢慢康复了。汤姆对此大光其火；他简直觉得自己受了伤害。于是他马上申请退会——但就在当晚，法官旧病复发，一命呜呼。汤姆发誓以后再也不相信这种人了。
Tom besloot oude vrederechters nooit meer te vertrouwen. De begrafenis was prachtig en de cadetten paradeerden op een wijze, die er op toegelegd scheen om het vroegere lid van afgunst te doen vergaan. Doch hij was vrij en kon weder naar hartelust rooken en vloeken. En nu bemerkte hij tot zijne verwondering, dat hij er op eens geene behoefte meer aan had. De wetenschap alleen, dat hij het doen kon nam den lust en het genot er van weg.
丧礼搞得颇为隆重。少年节制会的会员们神气十足地列队游行，让那位退会的会员忌妒得要死。但不管怎么说，汤姆又恢复自由这很有意义。他又可以喝酒，可以咒娘了——可是他惊奇地发现自己对这些事兴趣索然。道理很简单，他现在自由了，这些做法反而失去了魅力，他可以摆脱欲望了。
Tot Toms groote verbazing begon hij te bemerken, dat de lang gewenschte vacantie wat vervelend werd.
汤姆不久就感到，让他梦寐以求的暑假渐渐变得沉闷冗长起来。
Hij beproefde een dagboek te maken, doch aangezien er de eerste drie dagen niets merkwaardigs voorviel, gaf hij het op.
他试图写写日记——但三天以来，没有什么稀罕事儿发生，于是他又放弃了这个想法。
Toen kwam het "Café Chantant," der negerzangers in de stad en maakte sensatie. Dadelijk werd er door Tom en Joe Harper een speel- en zanggezelschap opgericht en de knapen vermaakten zich daarmede een paar dagen.
一流的黑人演奏队来到了这个小镇，引起了轰动。汤姆和哈帕组织了一队演奏员，尽情地疯了两天。
Zelfs de dag van den intocht des nieuwen Senators mislukte gedeeltelijk, omdat het hard regende. Dientengevolge was er geen optocht,--en zelfs in den grootsten man der wereld (naar het oordeel van Tom), den heer Beuton, een wezenlijken Senator van de Vereenigde Staten, werd hij bitter teleurgesteld, want deze bleek op geen stukken na vijf en twintig voet lang te zijn.
就连光荣的七月四日从某种意义上说，也没那么热闹了。因为那天下了场大雨，所以没有队伍游行，而世界上最伟大的人物（在汤姆看来），一个真正的美国参议员本顿先生，令人失望——因为事实上他身高并没有二十五英尺，甚至远远挨不上这个边儿。
Toen kwam er een paardenspel. De jongens speelden drie dagen "cirque", in tenten van lompen en oude tapijten, met toegangskaarten van drie centen en twee voor meisjes, en daarna werd het paardenspel opgegeven.
马戏团来了。从那以后，孩子们用破毯子搭起一个帐篷，一连玩了三天的马戏——入场券是：男孩子要三根别针，女孩子要两根——不久，马戏也不玩了。
Eindelijk kwam er een buikspreker en een goochelaar--die weder vertrokken en het stadje achterlieten somberder en droeviger dan ooit.
后来，又来了一个骨相家和一个催眠师——他们也走了，这个镇子较之以往更加沉闷、更加乏味。
Ook werden er enkele kinderpartijen gegeven, doch zij waren zoo zeldzaam en zoo heerlijk, dat de pijnlijke leemte tusschen de eene visite en de andere er te meer om werd gevoeld.
有人举办过男孩子和女孩子的联欢会，但次数有限，况且联欢会又那么有趣，所以在没有联欢会的日子里，空虚的、苦恼的气味更浓了。
Becky Thatcher was naar huis gegaan, naar Konstantinopel, om de vacantie bij hare ouders door te brengen: dus was er nergens een zonnestraaltje te vinden.
贝基·撒切尔去康士坦丁堡镇的家里，和她父母一起度暑假去了——所以，无论怎样过，生活皆无乐趣可言。
Daarbij kwam nog het vreeselijk geheim van den moord, dat eene slepende ellende bleef voor den armen knaap.
那次可怕的谋杀案的秘密不断折磨着汤姆，简直像一颗永不甘休的毒瘤。
接着，汤姆又患上了麻疹。
Midden in de vacantie vertoonde zich de mazelen-epidemie en Tom was twee weken lang een gevangene, dood voor de wereld en hetgeen daarin voorviel. Hij was zeer ziek en stelde nergens belang in. Toen hij eindelijk weder buiten mocht komen en zachtjes de stad doordrentelde, scheen alles en elk schepsel een treurige verandering ondergaan te hebben. Er was een straatprediker geweest, die de menschen bekeerd had, niet alleen de volwassenen, maar zelfs de kleine jongens en meisjes. Tom ging de stad rond in de hopelooze hoop van ten minste een enkel zondig gezicht tegen te komen, doch overal wachtte hem teleurstelling. Hij vond Joe Harper verdiept in de studie van het Nieuwe Testament en hij wendde zich droevig van dit drukkend schouwspel af. Hij zocht Ben Rogers en vond hem aan het bezoeken van armen, met een mandje met traktaatjes, als eene waarschuwing tot bekeering, bij zich. Hij spoorde Jim Hollis op, die hem wees op de zegen van de mazelen. Iedere jongen, dien hij tegenkwam, bracht een dosis tot zijn toestand van neerslachtigheid toe, en toen hij in wanhoop eindelijk zijn toevlucht nam tot Huckleberry Finn en ook door hem met eene aanhaling uit de Schrift ontvangen werd, brak hem het hart en sloop hij naar zijn bed en maakte zich wijs, dat hij de eenige in de stad was, die voor eeuwig, eeuwig was verloren.
在漫长的两周里，汤姆像个犯人似地在家躺着，与世隔绝。他病得很厉害，对什么都不感兴趣。当他终于能起身下床，虚弱无力地在镇子里走动的时候，他发现周围的人和事都发生了变化，变得压抑了。镇上有过一次“信仰复兴会”，所有的人都“信主”了，不仅是大人，男孩和女孩也不例外。汤姆到处走走，在绝望之中希望能看见哪怕一个被上帝放过的邪恶的面孔，结果处处使他失望。他发现乔·哈帕正在啃《圣经》，便难过地避开了这一扫兴场景。接着他找到了本·罗杰斯，发现他正手提一篮布道的小册子去看望穷人们。他又找到了吉姆·荷利斯，后者提醒他要从最近得的麻疹中汲取宝贵的教训。每遇到一个孩子，他的沉闷就多添一分。最后，百无聊赖之际，他去知交哈克贝利·费恩那儿寻求安慰，想不到他也引用《圣经》上的一段话来迎接他。汤姆沮丧透顶，悄悄溜回家里，躺在床上，意识到全镇人中，唯有他永远、永远地成了一只“迷途的羔羊”。
Juist dien nacht kwam er een vreeselijke storm met slagregen, ontzettende donderslagen en verblindende bliksemstralen. Tom kroop onder de dekens en wachtte in een akelige onzekerheid zijn doemvonnis af: immers hij was volkomen overtuigd, dat dit woeden der elementen om zijnentwil geschiedde. Hij geloofde, dat hij de verdraagzaamheid der bovenaardsche machten getart had, meer dan zij dragen konden, en dat dit er het gevolg van was. Het zou hem wel vreemd voorgekomen zijn als zooveel vertooning en geschut was aangewend om een mug te dooden, doch hij vond het heusch niet ongerijmd, dat er zulk een onweder was ontstaan om een worm als hij te vernietigen.
就在当夜，刮来了一场可怕的暴风，大雨滂沱，电闪雷呜，令人耳聩目弦。汤姆用床单蒙着头，心惊胆寒地等待着自己的末日来临。因为他一点也不怀疑，所有这一切狂风骤雨都是冲着他来的。他深信是他惹翻了上帝，使他怒不可遏，瞧，现在报应来了！在他看来，像这般用一排大炮来歼灭一只小虫，似乎有点小题大作，而且也未免太浪费弹药。但要彻底铲除像他这样的一条害虫，又似乎怎么都不为过。
Langzamerhand bedaarde de storm en verdween, zonder zijn voornemen te hebben ten uitvoer gebracht. De eerste aandrang van den knaap was, dankbaar te zijn en zich te verbeteren. De tweede was, te wachten: immers er mochten nog eens meer stormen komen.
后来，暴风雨精疲力尽，未达目的即告休兵。这孩子的第一个冲动就是谢天谢地，准备脱胎换骨，走向新岸。第二个冲动是等待——因为兴许今后不会再有暴风雨了呢。
Den volgenden dag stond de dokter opnieuw voor zijn bed. Tom was weder ingestort. De drie volgende weken, die hij op zijn rug doorbracht, schenen eene eeuwigheid. Toen hij eindelijk weder buiten kwam, was hij nauwlijks dankbaar dat hij gespaard was gebleven, daar hij immers verlaten en van makkers beroofd was. Hij zwierf lusteloos door de straat en vond Jim Hollis voor rechter spelende in een gerechtshof van jongelieden, die een kat wegens moord hadden aangeklaagd, in de tegenwoordigheid van haar slachtoffer, een vogel. Daarna zag hij Joe Harper en Huck Finn, die in plaats van de Schriften te lezen, bezig waren een gestolen meloen op te muizen. Arme knapen, ook zij waren weder ingestort!
第二天，医生们又来了；汤姆的病又犯了。这一次，他在床上躺了三周，在他看来，仿佛是整整一个世纪。当他从病床上起来的时候，回想起自身多么地凄苦，无助而寂寞，他竟然觉得未遭雷击算不上什么可喜可贺的事。他茫然地走上街头，碰到了吉姆·荷利斯在扮演法官，正在一个儿童法庭上审理一件猫儿咬死小鸟的谋杀案，被害者也在场。他还发现乔·哈帕和哈克·费恩正在一条巷子里吃偷来的甜瓜。可怜的孩子！他们——也像汤姆一样——老毛病又犯了。