De avonturen van Alice

愛麗絲漫游奇境記

   IX

   第 9 篇

   Het verhaal van de soepschildpad

   素甲魚的故事

   JE weet niet hoe blij ik ben je hier te zien, lieve kind,’ zei de Hertogin en zij stak haar arm hartelijk in die van Alice. Zij wandelden samen verder.

   “你不知道,能再見到你,我是多么高興啊!親愛的老朋友!”公爵夫人說 著,很親切地挽著愛麗絲的胳膊一起走。

   Alice was heel blij dat de Hertogin in zo'n goed humeur was en zij dacht bij zichzelf dat het misschien alleen de peper was, die haar zo boos gemaakt had, toen zij haar in de keuken ontmoette.

   愛麗絲對公爵夫人有這樣好的脾气非常高興,她想以前在廚房里見到時,公 爵夫人那么凶狠,主要是胡椒的緣故。

   ‘Als ik Hertogin word,’ zei ze bij zichzelf (maar niet erg hoopvol) ‘zou ik helemaal geen peper in mijn keuken willen hebben. Het is nergens voor nodig dat er peper in de soep gaat en misschien maakt peper mensen juist zo opvliegend’ dacht zij verder, erg blij dat ze dit had ontdekt, ‘en azijn maakt ze zuur en kamille maakt ze bitter - en - en zuurtjes en zo maakt de kinderen zoet. Ik wou dat de mensen dat eens gingen inzien, dan zouden zij er niet zo zuinig mee zijn.’

   愛麗絲對自己說(口气上不很有把握):“要是我當了公爵夫人,我的廚房 里連一點儿胡椒都不要,沒有胡椒,湯也會做得非常好的。也許正是胡椒弄得人 們脾气暴躁。”她對自己這個新發現非常高興,就繼續說:“是醋弄得人們酸溜 溜的,黃菊把人們弄得那么澀,以及麥芽糖這類東西把孩子的脾气變得那么甜。 我只希望人們懂得這些,那么他們就不會變得吝嗇了。你知道……”

   Zij had de Hertogin helemaal vergeten en schrok een beetje toen zij haar stem vlak bij haar oor hoorde: ‘Je denkt ergens aan liefje, en daardoor vergeet je te praten. Ik weet niet precies wat de moraal daarvan is, maar ik zal er zo wel opkomen.’

   愛麗絲想得出神,完全忘記了公爵夫人,當公爵夫人在她耳邊說話時,她吃 了一惊。“我親愛的,你在想什么?竟忘了談話!我現在沒法告訴你這會引出什 么教訓,不過我馬上就會想出來的,”

   ‘Misschien heeft het geen moraal,’ waagde Alice op te merken.

   “或許根本沒什么教訓。”愛麗絲鼓足勇气說,“

   ‘Tut, tut, kind,’ zei de Hertogin, ‘alles heeft een moraal, je moet hem alleen maar vinden.’ En zij drukte zich nog wat dichter tegen Alice aan, terwijl zij dit zei.

   “得了,得了,小孩子,”公爵夫人說,“每件事者都會引出教訓的,只要 你能夠找出來。”她一面說著,一面緊緊地靠著愛麗絲。

   Alice vond het niets prettig dat ze zo erg dicht bij haar kwam. Ten eerste was de Hertogin erg lelijk, ten tweede was ze precies zo groot, dat ze haar kin op de schouder van Alice kon zetten en was het een onaangenaam scherpe kin. Maar zij wilde niet onbeleefd zijn en daarom verdroeg zij het zo goed als ze kon.

   愛麗絲很不喜歡她挨得那么緊,首先,公爵夫人十分難看;其次,她的高度 正好把下巴頂在愛麗絲的肩膀上,而這是個叫人很不舒服的尖下巴。然而愛麗絲 不愿意顯得粗野,只得盡量地忍受著。

   ‘Het spel schijnt nu wel wat vlotter te gaan’ zei ze om het gesprek een beetje op gang te houden.

   “現在游戲進行得很好。”愛麗絲沒話找話地說。

   ‘Dat is waar,’ zei de Hertogin, ‘en de moraal daarvan is: 't Is liefde enkel wat de wereld rond doet draaien.’

   “是的,”公爵夫人說,“這件事的教訓是……‘啊,愛,愛是推動世界的 動力!’”

   ‘Ik heb iemand horen zeggen,’ fluisterde Alice, ‘dat die goed draait, wanneer ieder zich met zijn eigen zaken bemoeit.’

   愛麗絲小聲說:“有人說,這种動力是各人自掃門前雪。”

   ‘Zeker, dat is hetzelfde,’ zei de Hertogin en boorde haar scherpe kin in de schouder van Alice, ‘en de moraal daarvan is: Pas op de zin, dan zullen de woorden wel op zich zelf passen!’

   “哦,它們的意思是一樣的,”公爵夫人說著,使勁儿把尖下巴往愛麗絲的 肩上壓了壓,“這個教訓是:‘只要當心思想,那么所說的話就會合平情理。’”

   ‘Zij vindt het blijkbaar erg prettig om de moraal van alles te zoeken!’ dacht Alice.

   “她多么喜歡在事情中尋找教訓啊!”愛麗絲想。

   ‘Je verbaast je er waarschijnlijk over dat ik mijn arm niet om je middel sla,’ zei de Hertogin na een poosje, ‘maar ik vertrouw het karakter van je flamingo niet helemaal. Zal ik het eens wagen?’

   “我敢說,你在奇怪我為什么不摟你的腰,”沉寂一會后公爵夫人說,“這 個原因是我害怕你的紅鶴。我能試試看嗎?”

   ‘Hij kan best bijten,’ zei Alice voorzichtig, die niet veel voelde voor het experiment.

   “它會咬人的。”愛麗絲小心地回答,一點也不愿意讓她摟抱。

   ‘Heel juist,’ zei de Hertogin, ‘flamingo's en mosterd bijten allebei. En de moraal daarvan is: Vogels van dezelfde pluimage vliegen samen.’

   “是的,”公爵夫人說,“紅鶴和芥末都會咬人的,這個教訓是:‘羽毛相 同的鳥在一起。’”

   ‘Maar mosterd is geen vogel,’ merkte Alice op.

   “可是芥末不是鳥。”愛麗絲說。

   ‘Precies,’ zei de Hertogin, ‘wat kan jij de dingen duidelijk uitleggen.’

   “你可說到點子上了。”公爵夫人說。

   ‘'t Is een mineraal, geloof ik,’ zei Alice.

   “我想它是礦物吧?”愛麗絲說。

   ‘Natuurlijk,’ zei de Hertogin, die blijkbaar instemde met alles wat Alice zei, ‘er is hier een grote mosterdmijn in de buurt. En de moraal daarvan is: Hoe meer het mijn, hoe minder het dijn.’

   “當然是啦!”公爵夫人好像准備對愛麗絲說的每句話都表示同意,“這附 近有個大芥末礦,這個教訓是:‘我的多了,你的就少。’”

   ‘O, nu weet ik het,’ riep Alice, die op deze laatste opmerking niet had gelet, ‘het is een groente. Het ziet er wel niet zo uit, maar het is er toch een.’

   “哦,我知道啦!”愛麗絲沒注意她后一句,大聲叫道,“它是一种植物, 雖然看起來不像,不過就是植物。”

   ‘Ik ben het volkomen met je eens,’ zei de Hertogin, ‘en de moraal daarvan is: Wees zoals je wilt lijken of als je het wat eenvoudiger wilt: Verbeeld je nooit anders te zijn dan wat anderen denken dat je was of zou zijn niet anders was wat ze anders denken dat je was.’

   “我十分同意你所說的,”公爵夫人說,“這里面的教訓是:‘你看著像什 么就是什么’;或者,你可以把這話說得簡單點:‘永遠不要把自己想象成和別 人心目中的你不一樣,因為你曾經或可能曾經在人們心目中是另外一個樣子。’”

   ‘Ik geloof dat ik dat beter zou begrijpen,’ zei Alice, ‘als ik het eens voor me zag, maar ik kan het eigenlijk niet goed volgen zoals u het nu zegt.’

   “要是我把您的話記下來,我想我也許會更明白一點,’愛麗絲很有禮貌地 說,“現在我可跟不上趟。”

   ‘Dat is nog niets bij wat ik zou kunnen zeggen als ik wilde,’ antwoordde de Hertogin gestreeld.

   “我沒什么?要是我愿意,我還能說得更長呢!”公爵夫人愉快地說。

   ‘Maar doet u heus geen moeite om het nog wat langer te zeggen,’ zei Alice.

   “哦,請不必麻煩您自己了。”愛麗絲說道。

   ‘Maar helemaal geen moeite,’ zei de Hertogin, ‘ik geef je alles wat ik gezegd heb cadeau.’

   “說不上麻煩,”公爵夫人說,“我剛才說的每句話,都是送給你的一片禮 物。”

   ‘Een goedkoop soort cadeau!’ dacht Alice, ‘ik ben blij dat ze niet zulke verjaarscadeautjes geven!’ Maar zij dorst dit niet hardop te zeggen.

   “這樣的禮物可真便宜,”愛麗絲想,“幸好人家不是這么送生日禮物的。”

   ‘Weer aan het denken?’ vroeg de Hertogin en boorde haar kin weer wat vaster in de schouder van Alice.

   “又在想什么了呢?”公爵夫人問道,她的小小的尖下巴頂得更緊了。

   ‘Ik heb toch het recht om te denken,’ zei Alice, want zij begon zich nu wat te ergeren.

   “我有想的權利,”愛麗絲尖銳地回答道,因為她有點不耐煩了。

   ‘Evenveel recht,’ zei de Hertogin, ‘als biggen hebben om te vliegen en de mo -’

   “是的,”公爵夫人說道,“正像小豬有飛的權利一樣。這里的教……”

   Maar nu zweeg de stem van de Hertogin plotseling tot Alice's grote verrassing precies in het midden van haar geliefde woord ‘moraal’ en de arm die in de hare was gestoken begon te beven. Alice keek op en daar stond de Koningin, vlak tegen over hen, met gevouwen armen en een blik als een donderwolk.

   愛麗絲十分詫异,公爵夫人的聲音突然消失了,甚至連她最愛說的“教訓” 也沒說完。挽著愛麗絲的那只胳膊也顫抖起來了。愛麗絲抬起頭來,發現王后站 在她們面前,交叉著胳膊,臉色陰沉得像大雷雨前的天色一樣。

   ‘Mooi weer vandaag, Majesteit,’ begon de Hertogin bevend.

   “天气真好呵,陛下。”公爵夫人用低而微弱的聲音說。

   ‘Ik waarschuw je nog één keer,’ riep de Koningin en zij stampte daarbij op de grond, ‘of jij of je hoofd moet verdwijnen en wel in minder dan de helft van geen tijd. Doe wat je wilt!’

   “現在我警告你!”王后跺著腳嚷道,“你要么滾開,要么把頭砍下來滾開, 你得立刻選一樣,馬上就選。”

   De Hertogin deed wat zij wou en in een ogenblik was ze uit het gezicht.

   公爵夫人作出了她的選擇,馬上就走掉了。

   ‘Kom, laten we weer gaan spelen,’ zei de Koningin tot Alice en Alice was veel te bang om een woord uit te brengen, maar liep langzaam achter haar aan naar het croquetveld.

   “現在咱們再去玩槌球吧。”王后對愛麗絲說。愛麗絲嚇得不敢吭气,只得 慢慢地跟著她回到槌球場。

   De andere gasten hadden gebruik gemaakt van de afwezigheid van de Koningin en lagen in de schaduw wat te rusten. Maar toen zij haar aan zagen komen, holden ze allen terug naar het spel. De Koningin zei enkel dat één ogenblik uitstel hun het leven zou kosten.

   其他的客人趁王后不在,都跑到樹蔭下乘涼去了。他們一看到王后,立刻跳 起來又玩槌球了。王后說,誰要是耽誤一秒鐘,就得付出生命的代价。

   Terwijl zij aan het spelen waren, hield de Koningin niet op om ruzie te maken met andere spelers en te roepen ‘Zijn hoofd eraf!’ of ‘Haar hoofd eraf!’ De veroordeelden werden bewaakt door de soldaten, die dan niet meer voor poortje konden dienen, zodat er na een half uur niet één poortje meer over was en alle spelers behalve de Koning, de Koningin en Alice gevangen waren genomen en ter dood veroordeeld.

   整個槌球游戲進行中,王后不斷地同別人吵嘴,嚷著“砍掉他的頭”或“砍 掉她的頭”。被宣判的人,立刻就被士兵帶去監禁起來。這樣,執行命令的士兵 就不能再回來做球門了。過了約莫半個小時,球場上已經沒有一個球門了。除了 國王王后和愛麗絲,所有參加槌球游戲的人,都被判了砍頭監管起來了。

   Toen hield de Koningin volkomen buiten adem op en zei tegen Alice: ‘Heb jij de Soepschildpad al gezien?’

   于是,累得喘不過气的王后停了下來,對愛麗絲說:“你還沒去看素甲魚吧,”

   ‘Nee,’ zei Alice, ‘ik weet helemaal niet wat een Soepschildpad is.’

   “沒有,”愛麗絲說,“我還不知道素甲魚是什么東西呢!”

   ‘Dat is het beest waarvan schildpadsoep gemaakt wordt,’ zei de Koningin.

   “不是有素甲魚湯(英國菜中有素甲魚湯,是用素有模制的甲負湯。如同中 國的豆制品素雞,名為素雞,實則同雞不相干的。)嗎,”王后說,“那么當然 有素甲魚了。”

   ‘Ik heb er nog nooit van gehoord,’ zei Alice.

   “我從來沒見過,也從來沒听說過。”愛麗絲說。

   ‘Kom dan mee,’ zei de Koningin, ‘hij zal je zijn geschiedenis vertellen.’

   “那么咱們走吧,”王后說,“他會給你講他的故事的。”

   Toen ze samen wegwandelden hoorde zij de Koning tegen het hele gezelschap zeggen: ‘Ik verleen jullie allemaal gratie.’ ‘Dat is nu eens goed,’ zei ze bij zichzelf, want ze vond het verschrikkelijk dat de Koningin zoveel doodvonnissen had uitgesproken.

   當地們一起走開的時候,愛麗絲听到國王小聲地對客人們說“你們都被赦免 了。”愛麗絲想這倒是個好事。王后判了那么多人砍頭,使她很難過。

   Ze kwamen al heel gauw bij een Griffioen, die in de zon vast lag te slapen. (Als je niet weet wat een griffioen is, kijk je maar op het plaatje). ‘Sta op luilak,’ zei de Koningin, ‘en breng deze jonge dame naar de Soepschildpad om zijn geschiedenis te horen. Ik moet terug naar mijn doodvonnissen,’ en zij liep weg en liet Alice alleen met de Griffioen. Het uiterlijk van dit beest beviel Alice niet erg, maar ze vond dat het tenslotte even veilig was om hier te blijven als om die boze Koningin achterna te gaan en daarom bleef ze.

   她們很快就碰見了一只鷹頭獅,正晒著太陽睡覺呢(要是你不知道什么是鷹 頭獅,你可以看看畫)。 “快起來,懶家伙!”王后說道,“帶這位年輕小姐去看素甲魚,听他的故 事。我還得檢查我的命令執行得怎樣了。”她說罷就走了,把愛麗絲留在鷹頭獅 那儿。愛麗絲不大喜歡這個動物的模樣。但是她想,与其同那個野蠻的王后在一 起,還不如跟它在一起來得安全,所以,她就留下來等候著。

   De Griffioen was gaan zitten en wreef in zijn ogen. Toen keek hij of de Koningin niet meer te zien was en toen grinnikte hij. ‘Wat een mop,’ zei hij half in zichzelf, half tegen Alice.

   鷹頭獅坐起來揉揉眼睛,瞧著王后,直到她走得看不見了,才笑了起來,

   ‘Wat is een mop?’ zei Alice.

   “你笑什么?”愛麗絲回,

   ‘Ach’, zei de Griffioen, ‘dat denk ze allemaal maar, er wordt nooit niemand tereggesteld. Kom mee!’

   “她呀,”鷹頭獅說,“這全是她的想象,你知道,他們從來沒有砍掉過別 人的頭。咱們走吧。”

   ‘Iedereen zegt hier Kom mee,’ dacht Alice toen zij langzaam achter hem aan liep, ‘ik ben nog nooit zoveel gecommandeerd in mijn leven, nog nooit!’

   愛麗絲跟在后面走,心中想道:“這儿誰都對我說‘走吧’‘走吧’,我從 來沒有叫人這么支使過來,支使過去的。從來沒有!”

   Het was geen lange wandeling voor zij de Soepschildpad zagen. Deze zat droevig en eenzaam op een klein rotsblok en toen zij dichter bij hem kwamen, hoorde Alice hem zuchten of zijn hart zou breken. Zij had diep medelijden met hem. ‘Wat scheelt hem?’ vroeg zij aan de Griffioen en de Griffioen antwoordde bijna met dezelfde woorden als daarnet: ‘Dat denktie maar, hem scheelt helemaal niks, weet je. Kom mee!’

   他們走了不遠,就遠遠望見了那只素甲魚,孤獨而悲傷地坐在一塊岩石的邊 緣上,當再走近一點時,愛麗絲听見它在嘆息著,好像它的心都要碎了,她打心 眼儿里同情它。“它有什么傷心事呢?”她這樣間鷹頭獅。鷹頭獅還是用同剛才 差不多的話回答:“這全是它的想象,你知道,它根本沒有什么傷心事。走吧。”

   Dus gingen ze naar de Soepschildpad, die hen met grote ogen vol tranen aankeek, maar niets zei.

   他們走近了素甲魚,它用飽含著眼淚的大眼睛望著他們,可是一句話也不講。

   ‘Deze jonge dame,’ zei de Griffioen, ‘wil je geschiedenis horen.’

   “這位年輕小姐希望听听你的經歷。”鷹頭獅對票甲魚說,“她真的這么希 望。”

   ‘Ik zal hem vertellen,’ zei de Soepschildpad met een diepe holle stem, ‘gaan jullie allebei zitten en zeg geen woord tot ik klaar ben.’

   “我很愿意告訴她。”素甲魚用深沉的聲音說,“你們都坐下,在我講的時 候別作聲。”

   Zij gingen zitten en niemand zei meer iets. Alice dacht: ‘Ik begrijp niet hoe hij ooit klaar kan komen als hij helemaal niet begint.’ Maar zij wachtte geduldig.

   于是他們都坐了下來。有一陣子誰都不說話。愛麗絲想:“要是它不開始, 怎么能結束呢?”但是她仍然耐心地等待著。

   ‘Eens,’ zei de Soepschildpad tenslotte met een diepe zucht, ‘was ik een echte schildpad.’

   后來,素甲魚終于開口了,它深深地嘆息了一聲,說:“從前,我曾經是一 只真正的甲魚。”

   Op deze woorden volgde een heel lange stilte, die alleen onderbroken werd door een enkel luid ‘Hatsjie’ van de Griffioen en het voortdurende gesnik van de Soepschildpad. Alice was bijna van plan om op te staan en te zeggen: ‘Dank u wel voor uw interessant verhaal, mijnheer,’ maar zij dacht dat er toch nog beslist iets moest komen en daarom bleef ze zitten en zei niets.

   在這句話之后,又是一陣很長的沉默,只有鷹頭獅偶爾叫一聲:“啊,哈!” 以及素甲魚不斷地沉重的抽泣。愛麗絲几乎要站起來說“謝謝你,先生,謝謝你 的有趣的故事。”但是,她覺得還應該有下文,所以她仍然靜靜地坐著,什么話 也不說。

   ‘Toen wij klein waren,’ ging de Soepschildpad eindelijk verder (hij was nu iets rustiger, al snikte hij nog zo nu en dan) ‘gingen we in zee op school. De meester was een oude Schildpad - wij noemden hem Roodschild.’

   后來,素甲魚又開口了。它已經平靜多了,只不過仍然不時地抽泣一聲。它 說,“當我們小時候,我們都到海里的學校去上學。我們的老師是一只老甲魚, 我們都叫他膠魚。”

   ‘Waaromnoemde u hem Roodschild!’ vroeg Alice, ‘was hij zo rijk?’

   “既然他不是膠魚,為什么要那么叫呢?”愛麗絲間。

   ‘Omdat hij socialist was natuurlijk,’ zei de Soepschildpad boos, ‘jij bent ook niet erg snugger!’

   “我們叫他膠魚,因為他教我們呀。”素甲魚生气地說,“你真笨!”

   ‘Je moest je schamen om zulke domme dingen te vragen!’ voegde de Griffioen er aan toe en toen zaten ze allebei een tijdje naar de arme Alice te staren, die niet wist waarheen zij kijken moest. Tenslotte zei de Griffioen tegen de Soepschildpad: ‘Ga verder kerel en schiet nou een beetje op!’ En deze ging verder:

   “這么簡單的問題都要問,你真好意思,”鷹頭獅說。于是他們倆就靜靜地 坐在那里看著可怜的愛麗絲,使得她真想鑽到地下去。最后,鷹頭獅對素甲魚說: “別介意了,老伙計,繼續講下去吧。”

   ‘We gingen dus in zee op school of je het gelooft of niet -’

   “是的,我們到海里的學校去,雖然說來你不相信……”

   ‘Ik heb helemaal niet gezegd dat ik het niet geloofde!’ zei Alice.

   “我沒說過我不相信。”愛麗絲插嘴說。

   ‘Dat heb je wel,’ snauwde de Soepschildpad.

   “你說了!”素甲魚說。

   ‘Hou je mond!’ voegde de Griffioen er aan toe voor Alice weer iets kon zeggen. De Soepschildpad ging verder:

   愛麗絲還沒來得及答話,鷹頭獅就喝了聲“住口!”然后素甲魚又講了下去:

   ‘Het was een heel goede opvoeding, we gingen iedere dag naar school.’

   “我們受的是最好的教育,事實上,我們每天都到學校去。”

   ‘Dat doe ik ook,’ zei Alice, ‘daar hoeft u heus niet zo trots op te zijn.’

   “我也是每天都上學,”愛麗絲說,“你沒什么可得意的。”

   ‘Met facultatieve vakken?’ vroeg de Soepschildpad een beetje bezorgd.

   “你們也有副課嗎?”素甲魚有點不安地問道,

   ‘Ja,’ zei Alice, ‘Frans en muziek.’

   “當然啦,”愛麗絲說,“我們學法文和音樂。”

   ‘En wassen?’ zei de Soepschildpad.

   “有洗衣課嗎?”素甲魚問。

   ‘Natuurlijk niet!’ zei Alice verontwaardigd.

   “當然沒有。”愛麗絲生气地說。

   ‘O, dan is het geen goede school,’ zei de Soepschildpad opgelucht, ‘nee, wij hadden nog extra Frans, muziek en wassen.’

   “啊,那就算不上真正的好學校,”素甲魚自信地說,并大為放心了,我們 學校課程表的最后一項就是副課:法文、音樂、洗衣。”

   ‘Dat was toch nergens voor nodig,’ zei Alice, ‘als U op de bodem van de zee woonde.’

   “既然你們住在海底,就不會太需要洗衣裳的。”愛麗絲說。

   ‘Ik had er jammer genoeg geen gelegenheid voor,’ zei de Soepschildpad zuchtend, ‘ik volgde alleen de gewone cursus.’

   “我不能學它,”素甲魚嘆了一聲說,“我只學正課。”

   ‘Wat was dat?’ vroeg Alice.

   “正課是什么呢?”愛麗絲問道。

   ‘Pezen en drijven om te beginnen natuurlijk,’ antwoordde de Soepschildpad, ‘en dan verschillende onderdelen van het rekenen: opzwellen, aftrappen, vermenigschuldigen en stelen.’

   “開始當然先學‘毒’和‘瀉’,”素甲魚回答說,“然后我們就學各門算 術:假發、剪發、丑法、廚法。”

   ‘Wat is vermenigschuldigen?’ dorst Alice te zeggen, ‘daar heb ik nog nooit van gehoord.’

   “我從來沒听說過什么‘丑法’,”愛麗絲大著膽子說,“這是什么?”

   De Griffioen stak zijn poten in de lucht van verbazing. ‘Nog nooit gehoord van vermenigschuldigen,’ riep hij uit, ‘je weet wat menig is en je weet wat schuldig is, denk ik’

   鷹頭獅惊奇地舉起了爪子說:“你沒听說過丑法!我想,你知道什么叫美法 吧!”

   ‘Ja,’ zei Alice weifelend, ‘menig is veel en schuldig ben je als je iets gedaan hebt dat niet mag.’

   愛麗絲拿不准地說:“是的,那是……讓什么……東西……變得好看些。”

   ‘Nou,’ ging de Griffioen verder, ‘als je dan nog niet weet wat vermenigschuldigen is, dan ben je wel heel dom.’

   “那么,”鷹頭獅繼續說,“你不知道什么是丑法,真算得上是個傻瓜了。”

   Alice dorst niet meer te vragen en zij keerde zich naar de Soepschildpad en zei: ‘Wat leerde u daar verder?’

   愛麗絲不敢再談論這個題目了,她轉向素甲魚問道:“你們還學些什么呢?”

   ‘Wel, zeeografie,’ zei de Soepschildpad en telde de vakken af op zijn vinnen, ‘zeeografie en vaderhandse verbiedenis.’

   “我們還學栗柿,”素甲魚麗著手指頭說,“栗柿有古代栗柿和現代栗柿, 還學地梨,還學灰花。我們的灰花老師是一條老鰻魚,一星期來一次,教我們水 菜花和素苗花。”

   ‘Wat was dat dan?’ zei Alice.

   “它們是什么樣子的呢?”愛麗絲問道。

   ‘Ik zal het je maar niet voordoen,’ zei de Soepschildpad, ‘want het doet pijn. En de Griffioen heeft het nooit geleerd.’

   “我沒法做給你看,我太遲鈍了。而鷹頭獅又沒學過。”素甲魚說。

   ‘Ik had geen tijd,’ zei de Griffioen, ‘ik had een leraar in oude talen, die maakte de hele klas ziek, het was een oude krab.’

   “我沒時間啊!”鷹頭獅說,“不過我听過外語老師的課,它是一只老鎊蟹, 真的。”

   ‘Ik ben één keer bij hem geweest,’ zuchtte de Soepschildpad, ‘toen kreeg ik Lachpijn en Griep.’

   “我從來沒听過它的課,”素甲魚嘆息著說,“他們說它教的是拉釘子和洗 腊子。”

   ‘Zo was het, zo was het,’ zuchtte de Griffioen op zijn beurt en beide dieren verborgen hun gezichten in hun poten.

   “正是這樣,正是這樣,”鷹頭獅也嘆息了,于是他們兩個都用爪子掩住了 臉。

   ‘En hoeveel uren per dag had u school?’ zei Alice, die gauw over iets anders wou beginnen.

   “你們每天上多少課呢?”愛麗絲想換個話題,急忙地問。

   ‘De eerste dag tien uur,’ zei de Soepschildpad, ‘de tweede negen uur en zo verder.’

   素甲魚回答道:“第一天十小時,第二天九小時,這樣下去。”

   ‘Wat raar!’ riep Alice.

   “真奇怪啊。”愛麗絲叫道。

   ‘Helemaal niet raar,’ zei de Griffioen, ‘we gingen er heen om onderwijs te genieten en daar geniet je iedere dag minder van.’

   “人們都說上‘多少課’,”素甲魚解釋說,“‘多少課’就是先多后少的 意思。”

   Dit was een heel nieuw gezichtspunt voor Alice en zij dacht er een beetje over na voor zij verder ging: ‘Had u de elfde dag dan vrij?’

   這對愛麗絲可真是個新鮮事,她想了一會儿才接著說道:‘那么第十一天一 定該休息了?”

   ‘Natuurlijk,’ zei de Soepschildpad.

   “當然啦!”素甲魚說。

   ‘En wat deed u dan de twaalfde?’ vroeg Alice vlug.

   “那么第十二天怎么辦呢?”愛麗絲很關心地問,

   ‘We hebben nu lang genoeg over lessen gepraat,’ onderbrak de Griffioen op besliste toon, ‘vertel haar eens iets over de spelletjes.’

   “上課的問題談夠了,”鷹頭獅用堅決的口气插活說,“給她講點關于游戲 的事吧。”

Text from www.dbnl.org
Text from angelibrary.com